بوریس جانسون، نخست وزیر انگلستان در روز سه شنبه هفته گذشته سخنرانی پرآب و تابی در مورد بسته کمکی چند میلیارد پوندی خود جهت سرمایهگذاری در زیرساختهای اصلی کشور به منظور مقابله با اثرات رکود ارائه داد. از زمان این سخنرانی، اقتصاد انگلستان با مشکلات بیشتری روبرو شده است.
آخرین اطلاعات اداره ملی آمار نشان داد که در سال 2020 (شامل روزهای نخست قرنطینه) اقتصاد از سال 1979 بیشترین کاهش را داشته است؛ زیرا خانوادهها هزینهها را کاهش دادهاند. تولید ناخالص داخلی انگلیس بین ژانویه و مارس، 2.2 درصد کاهش داشته است.
اطلاعات اداره آمار نشان میدهد که مخارج خانوادهها به شدت کاهش و در سوی مقابل پس اندازها جهش یافته است بهگونهای که از دهه 1950 تاکنون یک رکورد محسوب میشود. پس انداز خانوادهها از 6.6 درصد در پایان 2019 به 8.6 درصد در سه ماه اول 2020 رسیده است.
در دوران قرنطینه خیلی از کسب و کارها تعطیل شدند و حتی اگر مردم میخواستند هم نمیتوانستند زیاد خرج کنند. این رکود در زمینه تفریح و سرگرمی که مردم آخر هفتههای خود را به این مسائل میپرداختند بیشتر به چشم میخورد.
جانسون گفته است که بریتانیا دیگر به دوران ریاضت اقتصادی دولت محافظهکار در سال 2010 برنخواهد گشت. دولت او تلاش میکند که وضعیت را به دوران پیش از کرونا برگرداند.
افزایش مخارج دولت در زمینه زیرساختها یک شروع خوب محسوب میشود. البته هیاهوی جانسون برای مخفی کردن کمبودها و کاستیهای این طرح کافی نیست. مقایسه این طرح با کارهای روزولت، رئیس جمهور آمریکا در دهه 1930 پس از شروع پرسشها از جانسون در کنفرانس مطبوعاتی به کل منتفی شد و مشخص شد که هیچ شباهتی بین این دو طرح نیست.
طرح هزینه بوریس جانسون حدود 5 میلیارد پوند ارزش دارد که 0.2 درصد از تولید ناخالص داخلی بریتانیا برآورد میشود. این در حالی است ارزش طرح روزولت برای مقابله با رکورد بزرگ خیلی بیشتر بود و 40 درصد از درآمد ملی آمریکا در سال 1929 را شامل میشد.