طالبان پس از 20 سال فعالیت در سایه، به قدرت بازگشت و قدرت گرفتن آن‌ها در افغانستان پرسش‌های زیادی در مورد ثبات در خاورمیانه و ایجاد ناآرامی‌های احتمالی در بازارهای مالی آمریکا به وجود آورده است. شاخص داو جونز اخیراً 0.31 درصد رشد داشت؛ شاخصS&P 500 ، 0.26 درصد افزایش یافت و شاهد کاهش 0.20 درصدی شاخص نزدک بودیم. در حال حاضر این شاخص‌ها در اوج خود به سر می‌برند و تأثیر سقوط کابل روی این بازارها هنوز مشخص نیست.
جی.جی کیناهان، استراتژیست ارشد بازار در TD Ameritrade اخیراً اظهار داشت: «وضعیت کنونی برای آمریکایی‌هایی که هنوز در افغانستان هستند، وحشتناک است. باید منتظر بمانیم و پیامدهای بلندمدت سقوط کابل را ارزیابی کنیم.»
معاملاتی آتی افت داشته است ولی هنوز خبری از توقف روند صعودی بازار سهام نیست. بازده اوراق قرضه خزانه‌داری 10 ساله، از 1.27 درصد به 1.234 درصد رسیده است. با افزایش قیمت اوراق بدهی دولتی و کاهش بازده، شاهد افزایش خرید این اوراق قرضه بودیم.
جنگجویان طالبان، کابل را فتح کردند و اشرف غنی، رئیس جمهور افغانستان مثل دیپلمات‌های آمریکایی و دیپلمات‌های سایر کشورها از ترس انتقام‌جویی رژیم جدید از افغانستان خارج شدند. جو بایدن 5000 نیروی نظامی برای حفاظت از فرودگاه و کمک به خروج پرسنل دیپلماتیک آمریکایی به افغانستان اعزام کرد و پنتاگون هم مجوز اعزام 1000 نیروی نظامی دیگر به افغانستان را صادر کرد. پیشرفت طالبان، دولت بایدن را مبهوت کرده است. دولت آمریکا در ماه آوریل اعلام کرد که تا 31 آگوست افغانستان را ترک خواهد کرد.
آمریکا در دوران بوش، اوباما، ترامپ و بایدن در افغانستان حضور نظامی داشته است. این حضور پس از حمله 11 سپتامبر 2011 شروع شد. مدت زمان این درگیری نظامی از مدت زمان جنگ جهانی اول، دوم و جنگ کره هم بیشتر بوده است. اقدام بایدن به خروج نیروهای نظامی آمریکایی از افغانستان به این خاطر بود که ترامپ در دوران خودش تصمیم گرفت برای کاهش تنش بین آمریکا و رهبران طالبان، نیروهای آمریکایی را از این کشور خارج کند. منتقدان این طرح بر این باور هستند که این کار رهبری ضعیف افغانستان را بی‌ثبات و در برابر گروه‌های شورشی آسیب‌پذیر می‌کند.
پژوهش‌های موسسه روابط عمومی بین الملل واتسون در دانشگاه براون نشان می‌دهد که 241 هزار تن به صورت مستقیم در اثر جنگ در افغانستان کشته شده‌اند. اکثر سرمایه‌گذاران بازار سهام در دوران این درگیری بلندمدت که حدود 2.261 تریلیون دلار هزینه داشته است، خوش‌بین بوده‌اند.
شاخص داو جونز در این دوران حدود 270 درصد و S&P 500 بیش از 300 درصد رشد داشته و نزدک از پاییز 2001 تاکنون بیش از 700 درصد رشد کرده است. شایان ذکر است که اوراق قرضه10 ساله در این دوره 4 تا 5 درصد بازده داشته است. تاریخ هم نشان داده که مناقشات نظامی همیشه روی بازار سهام تأثیر نمی‌گذارد و در صورتی هم که تأثیر بگذارد، مشخص نیست که چه تأثیری بگذارد و شرایط بازار در چنین مواقعی بسیار مهم و تأثیرگذار است.
در زمان حمله 11 سپتامبر، بازار سهام در رکود بود و پس از این حمله، افت شدیدی را تجربه کرد. در حال حاضر اوضاع بازار سهام خوب است و در حال بهبود از آسیب‌های کووید-19 و گونه دلتا هستیم. اکنون یک سری سوالات در مورد برنامه‌های آینده فدرال رزرو و سایر بانک‌های مرکزی در ذهن سرمایه‌گذاران وجود دارد. ممکن است درگیری‌های نظامی، سرمایه‌گذاران را به سرمایه‌گذاری روی پیمانکاران نظامی سوق دهد.
از سال 2001 تاکنون سهام Northrop Grumman Corp، 880 درصد، سهام Lockeed Martin Corp، 834 درصد، سهام Boeing Co. BA، 439 درصد و سهام General Dynamics Corp، 422 درصد رشد کرد. سهام این مجموعه‌ها امسال هم رشد خوبی داشته است.
در کل استراتژیست‌ها در مورد احتمال اصلاح ابراز نگرانی کرده‌اند؛ چون نگرانی در مورد به پایان رسیدن چرخه رشد عایدی سهام و اصلاح اقتصادی بیشتر شده است و بسیاری از تحلیلگران از افزایش تنش‌ها در افغانستان ابراز نگرانی کرده‌اند. کیناهان اظهار داشت: «احتمالاً شاهد افزایش نوسانات و شاید افزایش خرید اوراق با درآمد ثابت (اوراق بدهی) باشیم؛ زیرا این وضعیت، عنصر عدم قطعیت، شک و تردید را به بازار اضافه می‌کند.»
بن کارلسون، مدیر پرتفولیو در مجموعه Ritholtz Wealth Management LLC در گذشته در مورد واکنش‌های عجیب بازار به جنگ نوشته: «اگر واکنش بازار به احتمال تنش‌های نظامی عجیب و خلاف عقل و انتظار بود، تعجب نکنید. بازار همیشه طبق تصور و انتظار شما به رویدادهای ژئوپلیتیکی واکنش نشان نمی‌دهد.»
