کووید-19 در اواخر ماه فوریه داشت در تمام جهان گسترش پیدا می‌کرد و تقریباً در همه نقاط جهان شاهد قرنطینه بودیم.

همه از دو چیز ترسیده بودند:

1. سلامتی خودشان و عزیزانشان
2. تأثیری که قرنطینه می‌تواند بر اقتصاد جهانی بگذارد

این ترس و وحشت تا اوایل ماه مارس به قدری شدید شد که سرمایه‌گذاران به سرعت نقدینگی خود را از بازار خارج کردند و همه چیز خود را در ازای دریافت دلار آمریکا فروختند. دارایی‌های امن سنتی مانند اوراق قرضه، دلار آمریکا، ین ژاپن و طلا به مقدار زیاد فروخته شد و چیزی که تحلیلگران در مورد آن بحران صحبت می‌کنند، بحران کمبود نقدینگی دلار بود.

این بحران تنها زمانی فروکش کرد که بانک‌های مرکزی جهان به رهبری فدرال رزرو، بازار را از طریق برنامه‌های عظیم تسهیل کمی، عملیات بازخرید و خطوط سوآپ دلار آمریکا (که در آن خطوط، فدرال رزرو امکان دسترسی سایر بانک‌های مرکزی به منابع دلار ارزان‌تر را فراهم می‌کند تا بتوانند در بازارهای مالی خود هزینه کنند) با نقدینگی پر کردند.

طلا تمایل زیادی به برنامه تسهیل کمی دارد و خیلی سریع در حالت افزایشی قرار گرفت؛ زیرا مشکل تأمین دلار تسهیل شد و قیمت طلا از پایین‌ترین سطح خود در اواسط ماه مارس (کمتر از 1500 دلار) به بالاتر از 1700 دلار (اواسط آوریل) رسید.

از آن زمان تاکنون طلا بالاتر از 1700 دلار باقی مانده و بین نیروهای فاندامنتال متناقض قرار گرفته است. یکی این نیروهای فاندامنتال مربوط به افزایش تمایل به ریسک پذیری در چند هفته گذشته (که به ضرر طلا است) و نیروی دیگر مربوط به نزول دلار در برابر توسعه ترازنامه تهاجمی فدرال رزرو است. (که به نفع طلا است)

آیا دوباره شرایط به زیان طلا می شود؟!

برای اولین بار از ماه مارس، ترازنامه‌های فدرال رزرو دچار افت شد و دلیل آن عدم استفاده بانک‌های مرکزی خارجی از خطوط سوآپ دلار آمریکا بیان می‌‎شود. اساساً این موضوع به این معنا است که فدرال رزرو سهواً نقدینگی دلار آمریکا را از بازار حذف کرده است.

به علاوه در حرکتی که به نظر می‌رسد با فدرال رزرو هماهنگ شده است، بانک مرکزی اروپا، بانک مرکزی انگلیس، بانک ملی سوئیس و بانک ژاپن مقدار دلاری که به بانک‌های محلی می‌دادند را کاهش دادند. پیش از این این ارائه همه روزه صورت می‌گرفت ولی الآن فقط دو سه بار در هفته انجام می‌شود. بازارها به این اتفاقات واکنشی نشان نداده‌اند. از نگاه برخی از تحلیلگران، در حال حرکت در مسیری هستیم که می‌تواند تأثیر قابل توجهی بر طلا بگذارد.

با استفاده کمتر بانک‌های مرکزی خارجی از خطوط سوآپ دلار فدرال رزرو و کاهش مداوم ترازنامه فدرال رزرو، شرایط نقدینگی دلار مجدداً به مشکل خواهد خورد و رشد اخیر دلار نیز شاید حاصل این امر بوده باشد.

ضعف دلار آمریکا یا شرایط بهتر نقدینگی دلار به یک عامل کلیدی برای جلوگیری از کاهش قیمت طلا در چند هفته گذشته تبدیل شده است. این در حالی است که تمایل به ریسک در بازارهای سهام و نفت خام بیشتر شده است. در چنین شرایطی، اگر فدرال رزرو دوباره شیر عرضه دلار را کم کند، انگیزه خرید طلا کاهش یافته و احتمالاً شاهد شکسته شدن سطح حمایتی 1700 دلار و برگشت قیمت به سطح 1500 دلار خواهیم بود.