فهم مبانی Short و Long در بازار فارکس برای تمامی معامله‌گران مبتدی واجب و ضروری است. قرار گرفتن در موقعیت لانگ (Long) یا شورت (Short) باور شما را در مورد یک ارز نشان می‌دهد. با اتخاذ موقعیت، شما اعلام می‌کنید که این ارز نسبت به ارز دیگر در آینده صعودی یا نزولی خواهد شد. اگر بخواهیم خیلی ساده بگوییم، وقتی یک معامله‌گر تصور می‌کند که یک ارز در آینده رشد می‌کند (Appreciate)، وارد موقعیت لانگ یا خرید (Long) می‌شود. برعکس وقتی یک معامله‌گر تصور می‌کند که یک ارز در آینده افت می‌کند (Depreciate)، وارد موقعیت شورت یا فروش (Short) می‌شود.
منظور از موقعیت یا پوزیشن (Position) در بازار فارکس
پوزیشن یا موقعیت در بازار فارکس، مقدار ارزی است که به یک شخص یا نهاد تعلق دارد و این فرد یا نهاد، این موقعیت را در برابر ارزهای دیگر خرید و فروش می‌کند. در واقع به معاملاتی که در این بازار انجام می‌دهیم (البته معاملاتی که هنوز بسته نشده‌اند) پوزیشن گفته می‌شود. به عنوان مثال با خرید دلار، می‌گوییم که در پوزیشن خرید دلار قرار داریم. پوزیشن‌ها به دو دسته Long و Short یا خرید و فروش تقسیم‌بندی می‌شود. یک موقعیت در بازار فارکس سه خصوصیت دارد:
- جفت ارز مورد نظر
- جهت معامله (خرید یا فروش)
- سایز موقعیت
معامله‌گران می‌توانند در چند جفت ارز مختلف به صورت همزمان موقعیت داشته باشند. اگر آن‌ها انتظار داشته باشند که ارزش یک ارز بیشتر شود، آن‌ها وارد موقعیت خرید می‌شوند. سایز موقعیت به اکوئیتی (Equity) و مارجین (Margin) حساب شما بستگی دارد. البته یک نکته مهم دیگر، استفاده از لوریج یا اهرم مناسب است.
معنای داشتن موقعیت Long یا Short در فارکس
داشتن موقعیت Long یا Short در بازار فارکس به این معنا است که ابتدا معامله‌گر تصور می‌کند که یک ارز در آینده رشد یا افت می‌کند. وقتی پیش‌بینی تمام شد، معامله‌گر برای خرید یا فروش آن ارز اقدام می‌کند. وقتی کسی موقعیت Long را انتخاب می‌کند، در واقع دارد وارد موقعیت خرید می‌شود و در یک دارایی تراز سرمایه‌گذاری مثبت دارد. او امیدوار است که آن دارایی رشد کند. وقتی کسی موقعیت Short را انتخاب می‌کند، می‌خواهد یک دارایی را بفروشد. پس تراز سرمایه‌گذاری او منفی می‌شود.
موقعیت خرید (Long)
در موقعیت لانگ معامله‌گر امیدوار است که دارایی رشد کند. به عنوان مثال کسی که وارد موقعیت خرید جفت ارز USDJPY می‌شود، انتظار دارد که دلار آمریکا نسبت به ین ژاپن رشد کند. کسی که دو لات USDJPY می‌خرد، موقعیتش لانگ دو لات USDJPY است. جفت ارز مورد نظر در این موقعیت USDJPY، جهت معامله لانگ و سایز معامله دو لات است. معامله‌گران برای ورود به یک موقعیت لانگ، سیگنال‌های خرید را بررسی می‌کنند. اندیکاتورها در این مسیر کمک زیادی به معامله‌گران خواهد کرد. یکی از سیگنال‌های خرید، زمانی است که یک ارز تا سطح حمایتی افت می‌کند.
در نمودار زیر که مربوط به جفت ارز USDJPY است، این جفت ارز تا 110.274 افت می‌کند ولی چندین بار در آن سطح حمایت می‌شود. سطح 110.274 سطح حمایتی است و یک نشانه خرید برای معامله‌گر به حساب می‌آید.
موقعیت فروش (Short)
موقعیت فروش یا Short اساساً بر خلاف موقعیت خرید است. وقتی یک معامله‌گر وارد موقعیت فروش می‌شود، در واقع انتظار دارد که جفت ارز مورد نظر افت کند. معامله‌گران معمولاً دارایی خود را می‌فروشند به این امید که در آینده ارزش آن افت کند و دوباره آن را با یک قیمت پایین‌تر خریداری کنند. تفاوت بین قیمت فروش بالا و قیمت خرید پایین، سود معامله‌گر است.
به عنوان مثال اگر یک معامله‌گر جفت ارز USDJPY را بفروشد، در واقع دارد دلار می‌فروشد تا ین ژاپن را خریداری کند. معامله‌گران برای ورود به موقعیت‌های فروش (Short) دنبال سیگنال‌های مناسب می‌گردند. یکی از علائم فروش، زمانی است که قیمت به سطح مقاومتی می‌رسد. سطح مقاومت، سطح قیمتی است که جفت ارز تلاش می‌کند آن را بشکند تا بتواند بیشتر رشد کند.
به چارت زیر توجه کنید. USDJPY تا 114.486 رشد می‌کند ولی دیگر توان رشد ندارد. سطح 114.486 سطح مقاومت است و وقتی قیمت به این سطح می‌رسد، یک نشانه برای فروش است.
