اگر با بازار فارکس آشنایی داشته باشید حتماً تابحال اسم لوریج یا اهرم را شنیده‌اید. معامله‌گران مختلف از لوریج تجربه‌های خوب و گاهاً تلخی را دارند زیرا در بازاری که دارای لوریج است، معامله‌گر می‌تواند صرفاً با تعداد اندکی از معاملات، به سادگی موجودی حساب خود را چندین برابر افزایش دهد و یا به همان میزان دچار زیان هنگفت شود.

لوریج علی‌رغم جذابیت فراوانی که به معامله‌گری می‌دهد، همچون یک شمشیر دو لبه می‌ماند. یعنی دقیقاً به همان میزان که سود شما را افزایش می‌دهد، می‌تواند به همان نسبت موجب زیان نیز بشود ولی خب لوریج چیست؟

به اعتباری که کارگزاری‌ها به معامله‌گران خود ارائه می‌دهند تا معامله‌گر میزان کمتری از سرمایه خود را در یک پوزیشن درگیر کند، لوریج گفته می‌شود که باتوجه به نوع کارگزاری شما می‌تواند متفاوت باشد، مانند: 1:100، 1:200، 1:500 و ...

البته در هنگام استفاده از لوریج، یک واژه دیگر هم اهمیت پیدا می‌کند و آن، مارجین (Margin) است؛ مارجین در واقع همان سرمایه ابتدایی شماست؛ پس هر قدر اهرم بالاتر باشد مارجینی که معامله گر درگیر می‌کند، کمتر است.

بهتر است برای شفافیت با یک مثال ادامه دهیم:

فرض کنید برای معاملات خود 100هزار دلار سرمایه نیاز دارید ولی تنها 1000 دلار در اختیار دارید، پس از لوریج 1:100 استفاده می‌کنید تا بتوانید این حجم از سرمایه را برای معاملات خود تامین کنید، به عبارت دیگر تنها با 1000 دلار ، کنترل یک حساب 100هزار دلاری را در اختیار گرفته‌اید.

در هنگام استفاده از اهرم باید توانایی شما در مدیریت ریسک نیز عالی باشد و بهتر است اهرم را همواره یک عدد متعادل در نظر گرفت، زیرا اهرم های بالا میزان خطرپذیری حساب را به شدت بالا می برند. فرض کنید اهرم حساب شما 1:1000 باشد. در این صورت مارجینی که برای هر معامله استفاده می شود رقم ناچیزی می شود و شما را به معامله بیشتر یا معامله با حجم بالاتر تشویق می کند. وقتی حجم معاملات بالا باشد نوسانات بازار ارزش دلاری بیشتری می‌یابند و با نوسان اندکی خلاف تحلیل شما فاصله منفی بین اکوییتی و بالانس افزایش می یابد که در اغلب مواقع منجر به کال مارجین حساب می شود؛ احتمالا تلخ‌ترین و البته رایج‌ترین تجربه‌ای است که هر تریدر در بازارهای دارای لوریج قاعدتاً بارها با آن مواجه می‌شود.